Prinsip dan Kaedah Analisis Kuantitatif oleh Kromatografi Cecair

Mekanisme pemisahan kromatografi cecair adalah berdasarkan perbezaan dalam pertalian komponen dalam campuran untuk dua fasa.

Mengikut fasa pegun yang berbeza, kromatografi cecair dibahagikan kepada kromatografi cecair-pepejal, kromatografi cecair-cecair dan kromatografi fasa terikat.Yang paling banyak digunakan ialah kromatografi cecair-pepejal dengan gel silika sebagai pengisi dan kromatografi fasa terikat dengan mikrosilika sebagai matriks.

Mengikut bentuk fasa pegun, kromatografi cecair boleh dibahagikan kepada kromatografi lajur, kromatografi kertas dan kromatografi lapisan nipis.Mengikut kapasiti penjerapan, ia boleh dibahagikan kepada kromatografi penjerapan, kromatografi partition, kromatografi pertukaran ion dan kromatografi resapan gel.

Dalam tahun-tahun kebelakangan ini, sistem aliran cecair tekanan tinggi telah ditambah pada sistem kromatografi lajur cecair untuk menjadikan fasa mudah alih mengalir dengan cepat di bawah tekanan tinggi untuk meningkatkan kesan pengasingan, jadi kromatografi cecair kecekapan tinggi (juga dikenali sebagai tekanan tinggi). telah muncul.

BAHAGIAN
01 Prinsip Analisis Kuantitatif Kromatografi Cecair

Untuk mengukur berdasarkan kualitatif, bahan tulen diperlukan sebagai piawaian;

Kuantifikasi kromatografi cecair ialah kaedah yang agak kuantitatif: iaitu, jumlah analit dalam campuran dianggarkan daripada jumlah sampel standard tulen yang diketahui.

BAHAGIAN
02 Asas untuk Kuantifikasi oleh Kromatografi Cecair

Jumlah komponen yang diukur (W) adalah berkadar dengan nilai tindak balas (A) (ketinggian puncak atau kawasan puncak), W=f×A.

Faktor pembetulan kuantitatif (f): Ia adalah pemalar kekadaran formula pengiraan kuantitatif, dan makna fizikalnya ialah jumlah komponen yang diukur yang diwakili oleh nilai tindak balas unit (kawasan puncak).

Faktor pembetulan kuantitatif boleh didapati daripada jumlah sampel piawai yang diketahui dan nilai tindak balasnya.

Ukur nilai tindak balas komponen yang tidak diketahui, dan jumlah komponen boleh diperolehi oleh faktor pembetulan kuantitatif.

BAHAGIAN
03 Istilah biasa dalam analisis kuantitatif

Sampel (sampel): larutan yang mengandungi analit untuk analisis kromatografi.Dibahagikan kepada sampel standard dan tidak diketahui.

Standard: Produk tulen dengan kepekatan yang diketahui.Sampel tidak diketahui (tidak diketahui): Campuran yang kepekatannya akan diuji.

Berat sampel: Timbangan asal sampel yang akan diuji.

Pencairan: Faktor pencairan sampel yang tidak diketahui.

Komponen : puncak kromatografi untuk dianalisis secara kuantitatif, iaitu analit yang kandungannya tidak diketahui.

Jumlah komponen (jumlah): kandungan (atau kepekatan) bahan yang akan diuji.

Integeriti : Proses pengiraan mengukur kawasan puncak puncak kromatografi oleh komputer.

Keluk penentukuran: Keluk linear kandungan komponen berbanding nilai tindak balas, yang ditubuhkan daripada jumlah bahan standard yang diketahui, digunakan untuk menentukan kandungan analit yang tidak diketahui.

BAHAGIAN
04 Analisis Kuantitatif Kromatografi Cecair

1. Pilih kaedah kromatografi yang sesuai untuk analisis kuantitatif:

l Sahkan puncak komponen yang dikesan dan capai resolusi (R) lebih besar daripada 1.5

l Tentukan ketekalan (ketulenan) puncak kromatografi komponen yang diuji

l Tentukan had pengesanan dan had kuantifikasi kaedah;sensitiviti dan julat linear

2. Wujudkan lengkung penentukuran dengan sampel piawai yang berbeza kepekatan

3. Semak ketepatan dan ketepatan kaedah kuantitatif

4. Gunakan perisian pengurusan kromatografi yang sepadan untuk melaksanakan pengumpulan sampel, pemprosesan data dan laporan hasil

BAHAGIAN
05 Pengenalpastian puncak kuantitatif (kualitatif)

Mengenal pasti secara kualitatif setiap puncak kromatografi untuk dikuantifikasi

Mula-mula, gunakan sampel standard untuk menentukan masa pengekalan (Rt) puncak kromatografi untuk dikira.Dengan membandingkan masa pengekalan, cari komponen yang sepadan dengan setiap puncak kromatografi dalam sampel yang tidak diketahui.Kaedah kualitatif kromatografi adalah untuk membandingkan masa pengekalan dengan sampel standard.Kriteria Tidak Mencukupipengesahan lanjut (kualitatif)

1. Kaedah penambahan piawai

2. Gunakan kaedah lain pada masa yang sama: kaedah kromatografi lain (ubah mekanisme, seperti: menggunakan lajur kromatografi yang berbeza), pengesan lain (PDA: perbandingan spektrum, carian perpustakaan spektrum; MS: analisis spektrum jisim, carian perpustakaan spektrum)

3. Instrumen dan kaedah lain

BAHAGIAN
06 Pengesahan Ketekalan Puncak Kuantitatif

Sahkan ketekalan puncak kromatografi (ketulenan)

Pastikan hanya terdapat satu komponen yang diukur di bawah setiap puncak kromatografi

Semak gangguan daripada bahan pengelupasan bersama (kotoran)

Kaedah untuk Pengesahan Ketekalan Puncak Kromatografi (Kemurnian)

Membandingkan Spektrogram dengan Pengesan Matriks Fotodiod (PDA).

Pengenalan Ketulenan Puncak

2996 Teori Sudut Kemurnian

Kaedah kuantitatif yang biasa digunakan dalam BAHAGIAN 07

Kaedah lengkung standard, dibahagikan kepada kaedah standard luaran dan kaedah standard dalaman:

1. Kaedah standard luaran: paling banyak digunakan dalam kromatografi cecair

Satu siri sampel piawai kepekatan yang diketahui telah disediakan menggunakan sampel tulen sebatian untuk diuji sebagai sampel piawai.disuntik ke dalam lajur sehingga nilai tindak balasnya (kawasan puncak).
Dalam julat tertentu, terdapat hubungan linear yang baik antara kepekatan sampel piawai dan nilai tindak balas, iaitu W= f×A, dan lengkung piawai dibuat.

Di bawah keadaan percubaan yang sama, suntikan sampel yang tidak diketahui untuk mendapatkan nilai tindak balas komponen yang akan diukur .Mengikut pekali f yang diketahui, kepekatan komponen yang hendak diukur boleh diperolehi.

Kelebihan kaedah standard luaran:operasi dan pengiraan mudah, ia adalah kaedah kuantitatif yang biasa digunakan;tidak perlu setiap komponen dikesan dan dielusi;sampel standard diperlukan;keadaan pengukuran sampel standard dan sampel yang tidak diketahui hendaklah konsisten;isipadu suntikan hendaklah tepat.

Kelemahan kaedah standard luaran:Keadaan eksperimen dikehendaki tinggi, seperti kepekaan pengesan, kadar aliran dan komposisi fasa mudah alih tidak boleh diubah;isipadu setiap suntikan harus mempunyai kebolehulangan yang baik.

2. Kaedah standard dalaman: tepat, tetapi menyusahkan, paling banyak digunakan dalam kaedah standard

Jumlah piawai dalaman yang diketahui ditambah pada piawai untuk membuat piawaian bercampur, dan satu siri piawaian kerja dengan kepekatan yang diketahui disediakan.Nisbah molar piawai kepada piawai dalaman dalam piawai bercampur kekal tidak berubah.Suntikan ke dalam lajur kromatografi dan ambil (kawasan puncak sampel standard/kawasan puncak sampel piawai dalaman) sebagai nilai tindak balas.Mengikut hubungan linear antara nilai tindak balas dan kepekatan piawai kerja, iaitu W= f×A , satu lengkung piawai dibuat.

Jumlah piawai dalaman yang diketahui ditambah kepada sampel yang tidak diketahui dan disuntik ke dalam lajur untuk mendapatkan nilai tindak balas komponen yang akan diukur.Mengikut pekali f yang diketahui, kepekatan komponen yang hendak diukur boleh diperolehi.

Ciri-ciri kaedah standard dalaman:Semasa operasi, sampel dan piawai dalaman dicampurkan bersama dan disuntik ke dalam lajur kromatografi, jadi selagi nisbah jumlah komponen yang diukur kepada piawai dalaman dalam larutan campuran adalah malar, perubahan volum sampel tidak akan menjejaskan keputusan kuantitatif..Kaedah standard dalaman mengimbangi pengaruh volum sampel, dan juga fasa mudah alih dan pengesan, jadi ia lebih tepat daripada kaedah standard luaran.

BAHAGIAN
08 Faktor Mempengaruhi Keputusan Analisis Kuantitatif

Ketepatan yang lemah boleh disebabkan oleh:

Penyepaduan kawasan puncak yang tidak betul, penguraian sampel atau kekotoran yang diperkenalkan semasa penyediaan sampel, vial sampel tidak dimeteraikan, pemeruapan sampel atau pelarut, penyediaan sampel yang salah, masalah suntikan sampel, penyediaan standard dalaman yang salah

Sebab yang mungkin untuk ketepatan yang lemah:

Penyepaduan puncak yang salah, masalah suntikan atau penyuntik, penguraian sampel atau kekotoran yang diperkenalkan semasa penyediaan sampel, masalah kromatografi, tindak balas pengesan terdegradasi